Phnom Pehn en een schokkend verslag van the killin

Phnom pehn

Na wederom een busreis van 7 uur kwamen we aan in Phnom Pehn. We besloten een hapje te eten en een drankje te gaan doen op de rooftopbar. Daar raakte we aan de praat met 2 Australisch meiden. Wat opvalt is dat hier veel wiet wordt gerookt en we het al een aantal keren hebben aangeboden gekregen, “need good smoke”. “No thank you”. We besloten het niet al te laat te maken aangezien we de dag erna naar de S21 gevangenis en the killingfields zouden gaan.
Om 9.00 uur werden we opgehaald door onze tuktuk chaffeur, aangekomen bij de S21 gevangenis ofwel de Tual Sleng gevangenis spraken we af over 2 uur terug te zijn. Ons inziens wat lang, maar ach. We besloten de audio tour te doen zodat we meer informatie kregen.
In 1975 kwam de Rode Khmer aan de macht. Mede doordat het Amerikaanse leger zich terug trok (Vietnam oorlog). De leider van Khmer Rouge is Pol Pot. Het doel van Pol Pot is om Cambodja te veranderen in een boerenheilstaat. Het moet een zelfvoorziende agrarische gemeenschap worden en van alles afstand doen wat als “intellectueel” of “stads” wordt geschouwd. Iedereen werd naar het platte land gestuurd en werd gedwongen om 12 uur per dag te werken, 7 dagen per week. Vaak aten ze een beetje water met rijst. Ze moesten afstand doen van alle persoonlijke eigendommen en droegen een simpel zwart kostuum. Terwijl dit zich afspeelde op het platteland vonden er ook ondertussen “zuiveringen” plaats.

In de Tual Sleng gevangenis zaten met name ambtenaren, monniken en artsen vast. Je kon al worden vastgezet als je een 2e taal sprak of als je een bril droeg. Dit werd gezien als stads. In die gevangenis werden de gevangenen tot wel 3 keer per dag gemarteld. Ze verbleven de rest van de dag in kleine cellen en kregen nauwelijks te eten. Er waren 4 gebouwen waar dit gebeurde, beide 3 etages hoog. Toen we een kamer binnen gingen kreeg ik kippenvel en werd ik er onpasselijk van. Een brok in mijn keel bij de gedachte wat zich hier 40 jaar geleden heeft afgespeeld. In meerdere ruimtes hingen wel honderden foto’s. Zowel van Pol Pot en aanhangers als van martelaars en slachtoffers.
Ze werden net zolang gemarteld totdat ze een bekentenis schreven wat de Rode Khmer wilde. Dit werd dan ondertekend en werden ze naar the killing fields gebracht, hierover straks meer.
Tijdens de audio guide werd er verteld dat er maar 7 overlevende waren. We zijn ruim 2 uur binnen geweest en op het einde zaten 2 overlevende! Heftig verhaal en we besloten zijn boek te kopen. Helemaal stil zaten we in de tuktuk en besloten we naar the killing fields te gaan. Ook hier kozen we voor een audio tour. Nadat de gevangenen hadden bekend werden ze hier naar toe gebracht. Er waren meerdere graven, ze moesten knielen voor de kuil en werden ze dood geknuppeld en de keel doorgesneden… zodat ze zeker wisten dat ze dood gingen. Kogels waren in de ogen van de rode Khmer te duur. We zagen een aantal massa graven waar ze een dak boven hadden gebouwd en houten pilaren als omheining. Hier hingen wel honderden gekleurde armbandjes. In totaal zijn hier ruim 20.000 mensen vermoord, en dan te bedenken dat dit er maar 1 was. Wat we het schrijnendste vonden was the killing tree. Hier werden voor de ogen van de moeders baby’s tegen aan geslagen. Terwijl ik dit typ krijg ik er nog steeds kippenvel van. Na de ronde kom je aan bij de stoepa. Etages hoog vol met schedels, beenderen, kaken en tanden. In 1979 werd de rode Khmer afgezet. Echter waar wij van stonden te kijken is dat ze tot 1991! Financiële steun van o.a the UK, frankrijk, duitslands en Australië. Daarbij is het ook zo dat de meeste aanhangers pas tussen 2007-2011 zijn veroordeeld!!
Na deze heftige uren heb ik ruim 1.5 uur geslapen en hebben we die avond niet veel meer gedaan. De film “first they kill my father” op netflix is wel een aanrader wil je meer over het regime van de rode Khmer te weten komen. Nu even door voor iets leuks.

De eerste avond in Phnom Pehn heeft Dominique me gered van een kakkerlak in de badkamer. Onze mierenvrienden waren al bezig hem te verplaatsen. Wat we echter niet wisten is dat deze mieren even later ook in ons bed opzoek kwamen naar meerdere kakkerlakken. Ze hoefden niet lang te wachten! De dag erna in de ochtend zag in tot mijn grote verbazing een HELE grote kakkerlak over de muur naast me lopen….. rustig blijven! Nonchalant liep ik naar dominique toe die nog sliep en zei: “schat er zit een hele grote kakkerlak in de badkamer”. Dominique ging dit varkentje wel even wassen. Dus niet! Aangezien ze haar bril niet op had en finaal mis sloeg ging de kakkerlak er van door en verstopte zich onder ons bed….. 30 minuten later… 3x missen gaven we de hoop op en besloten we naar een ander hostel te verhuizen, aangezien de hygiëne en het vele lawaai ons niet zinde.

We liepen die dag rond in de stad, bezochten het monument van de vrijheid, de wat Phnom, liepen we door de central market. Kocht Dominique een pet en ik een leuk armbandje. Die middag gingen we naar the royal palace en naar de wat phra keo. Mooi en leuk om onze gedachten te verzetten. Vandaag zijn we na een helse rit aangenomen in Sihanoukville. Daarover de volgende keer meer. Sorry voor de rare woorden of spelfouten aangezien mijn telefoon zelf woorden aanpast 
Adieë Wa