Kampot en de reis naar Vietnam

Vorige week vrijdag, 3 november gingen we opweg naar de laatste stop in Cambodja, Kampot. Op Koh Rong hadden ze ons al gezegd dat de terugreis naar het vaste land wat langer kon duren ivm het begin van het waterfestival. Lokale mensen bezoeken dan ook zelf het eiland en vieren het met vrienden en familie. De boot kwam aan en het was  ongeveer 3x zo groot als de andere. We hebben onze ogen uitgekeken hoeveel mensen, drank en eten van de boot kwam. Net toen je dacht ja dit is het... no no no more coming. Na een plekje bemachtigd te hebben was het 1.5 uur afzien, hoge wilde golven gingen gepaard met klappende Chinezen die het geweldig vonden. Bootreis overleefd, 2 uur in een busje en we arriveerde in Kampot. Een heerlijke rustig plaatsje. We besloten bij de buren wat te eten en deden mee aan een pub quiz. Gelukkig werden we vergezeld door een aardige gepensioneerde Australiër die wel wat wist. Toch wel moeilijk hoor in het engels.
Die nacht heeft Dominique helaas het toilet wat beter kunnen bekijken.

Na een dag bijkomen besloten we 2 dagen een scooter te huren. We gingen naar het Bokor National park waar je op de top van de berg een verlate stad casino/hotel kerkje kon bezichtigen. De weg er naar toe was leuk! In rap tempo haalde we bergop een stuk of 20 auto's in. Bovenaan had je een prachtig uitzicht. Helaas waren ze het hotel aan het restaureren en konden we niet naar binnen.
Op de kaart stond aangegeven waar toiletten waren... wij tjop tjop ernaar toe. Nou ik zal jullie de details besparen... volgens mij krijg je al 5 ziektes van alleen al ernaar te kijken. Gelukkig zijn we inmiddels ervaren squatters in  de buitenlucht haha.
We vervolgde onze weg naar de watervallen die helaas wat droog stonden en aten een droog broodje als lunch.
We gingen wat eerder terug daar Dominique nog niet topfit is en vermaakte ons met kaarten.

De dag erna besloten we naar Kep te gaan. Een plaatjes 45 minuten rijden van Kampot af. We zochten de ingang van het Kep national park en wilde een lekkere wandeling maken. Na een hoop gezoek, slechte paadjes vol met stenen en navraag besloten we het voor gezien te houden en naar de Crabmarket te gaan. Hier worden de krabben in de zee levend gehouden en kun je ze kopen, ze worden dan voor je ogen vers bereid. Na een verkoelend drankje besloot dominique de stoute schoenen aan te trekken en wilde ze ook proberen op de scooter te rijden. Dat ging der gelukkig goed af, ze heeft nog een ommetje gemaakt aangezien ik al voor de 3e keer ofzo mijn zonnebril ergens ben vergeten.

We boekten de bus naar Ho Chi Minh (Vietnam) en sloten de dag af met een lekker drankje. Wist je trouwens dat we in de ochtend binnen 30 a 45 minuten helemaal klaar zijn met inpakken... hierbij zit ook Dominique haar douche ritueel bij inbegrepen!

Dinsdag werden we om 10.00 uur opgehaald om naar Vietnam te gaan. Verwachte aankomst 19.00 uur. Na 2x overstappen en volle minivans kwamen we uiteindelijk met een groepje van 5 aan bij de grens. Onze buschauffeur regelde de stempels en dropte ons bij de andere kant waar je vietnam binnenkomt. Hier moest je een formulier invullen met al je gegevens en of je ziek was geweest. Gewoon overal nee aanstrepen dus. Hierna werd je temperatuur gemeten met een laseratraal... ja ja iedereen had 37 graden en iedereen moest 1 dollar betalen. Dit zaakje stonk van alle kanten. Het meisje voor ons gaf 1 dollar en ik zag dat deze douane meneer het gewoon in zijn eigen tas stopte die naast hem stond. Ja hallo! Dit gaan we mooi niet doen he. Het meisje zag het ook en wilde de dollar terug, kreeg ze niet. Nou dan pak ik het wel gewoon zelf zei ze. En hoppa met haar hand in de tas van de douane. Na dit schouwspel besloten we gewoon door te lopen en niet te betalen, als we werden terug geroepen spelen we gewoon de domme toerist. Maar we konden gewoon doorlopen! Geweldig dit. Na nog 2x overstappen van bus vertrokken we om 13.30 uur in een sleeperbus naar Ho Chi Minh. Een sleeperbus kun je je voorstellen als een gewone bus in nederland alleen dan met ligstoelen. Erg comfortabel, 7 achter elkaar 3 breed en 2 hoog. Ik kan er zelfs bijna mijn benen strekken. Het is even een kunst om uit te vinden hoe je er het makkelijkste inkomt maar we hebben uiteindelijk een comfortabele reis gehad. Helaas wel 2.5 uur vertraging waardoor we pringles als avondeten hadden. Je wordt hier trouwens altijd buiten het centrum gedropt zodat je gedwongen wordt nog een taxi te nemen. Ditmaal zou er een busje op ons wachten en afzetten in het centrum. Echter stonden we met 25 man met 25 tassen bij een 15 persoons busje. We waren moe en hongerig van de reis en namen een taxi voor 5 euro. De beste 5 euro ooit besteed. We zullen onze reis door Vietnam waarschijnlijk moeten aanpassen. Er is namelijk een typhoon geweest waar we volgende week naar toe willen. Op filmpjes van medereisgenoten is te zien hoe mensen zich met bootjes door de straat verplaatsen. To be continued...