The great ocean road

Vandaag is het dan zover the great ocean road. Eerst even de auto ophalen op het vliegveld nou laat dat even maar weg. Druk druk en nog eens druk. Daar stonden we dan met nog 100 andere in de rij. Overwegend chinezen, uiteraard net met chinees nieuwejaar moeten wij de auto ophalen. De chinezen vieren dat blijkbaar 1 week heel erg uitgebreid. Hier hebben we dan ook de hele week last van gehad. We waren dan eindelijk aan de beurt. Nog voor de medewerkster in haar computer had gekeken vroeg ze of we een upgrade wilden naar een automaat ivm schakel auto. We zouden dan 20 euro extra moeten betalen per dag maar kregen wel een gratis navigatie. Nou nee bedankt we willen gewoon de auto die we besteld hebben. Ik dacht al, ze hebben onze auto niet meer anders vraagt ze dat niet gelijk. Nou ze ging even overleggen, ze kwam terug en je raad het al. Ze hadden onze auto niet meer en we kregen nu een gratis upgrade naar een automaat maar zonder navigatie. We hadden allebei zoiets van ja, we hebben nog nooit automaat gereden, ik wil gewoon schakel.  Om een lang verhaal kort te maken, we hebben de automaat moeten nemen want dit was alles wat ze nog hadden. De auto was nog bijna nieuw. Had pas 9800 op de teller dus ik zou zeggen gassen maar. Onderweg moesten we aardig wennen aan de automaat, je wilt automatisch de koppeling indrukken en remmen gebeurt soms wat te abrupt maja. Onze eerste stop voor die dag was Torquay. Hier hebben we heerlijk geslapen in onze eigen prive cabin op de camping. Met eigen keuken alles erop en eraan. Heerlijk! Na het draaien van een wasje was het wel weer voldoende voor die dag. De volgende ochtend op weg naar Apollo Bay via de great ocean road. We stopten bij Teddy's lookout. Hier komt de zee van alle kanten samen. Dus je hebt de golven aan 3 kanten, echt bizar om te doen, hoe zoiets kan. We stopten nog een paar keer bij wat mooie uitzichtpunten. Plots kreeg Lieke een ingeving, oh we zijn wat vergeten in het huisje. Nee dat meen je niet, ja we waren echt wat vergeten. Ondergoed wel te verstaan, oeps ja dat is wel belangrijk. Och dan rijden we toch even terug, geen probleem. Het was gelukkig maar een half uurtje. En deze weg 2 keer rijden is totaal geen probleem met dat uitzicht. Via de kennet river, waar je koala's kan spotten zijn we uitgekomen in Apollo bay. De volgende dag was het moment daar, de 12 apostelen. Officieel waren het er 12 maar er zijn er nog maar 8 over vanwege de erosie is de rest weg gevallen, terug in de zee. Toen we aankwamen, die eerste blik erop fenomenaal. Ik kreeg er spontaan tranen van in mijn ogen. Zo mooi, dat had ik nog nooit gezien. Ik kon er uren naar blijven kijken. We gingen via de gibbon steps beneden naar het strand. Daar had je ook een goed uitzicht erop. We deden nog 2 look out punten aan waarnar we aankwamen bij Port Cambell. Zoals ik eerder al zei, was het chinees nieuwjaar. Hierdoor was dus heel veel volgeboekt van hotels etc. Het enige dat we nog konden krijgen was 1 bed op een kamer voor 6 personen. Nou verschrikkelijk, 4 chinezen die totaal geen rekening houden met anderen. Licht continu aan en uit, deur oplopen, constant in- en uitlopen. 'S ochtends om half 6 begon de 1ste in zijn tas te rommelen en met het licht van zijn gsm te schijnen. En zo kan ik nog wel 10 dingen opnoemen, kort om niet geslapen, verschrikkelijk. We gaan gewoon maar verder, vanavond zal het vast beter zijn. Via de Londen bridge, londen arch en bay of islands kwamen we bij Port Fairy. Je moet je de hele great ocean road eigenlijk voorstellen als een weg die langs de zee/strand ligt. Dus prachtige rotsen en uitzichten. Ook dit hostel was een verhaal apart. Het was bij een heel oud vrouwtje van een jaar of 70 a 75. En zo zag het hele hostel er ook uiy, vies, oud en ik voelde me totaal niet op mijn gemak. Gelukkig bleven we ook hier maar 1 nacht. Naracoorte zo een 400 kilometer verderop was de volgende bestemming. We zitten lekker rijden, totdat we plots een kangaroo op de weg zien zitten. Ok, wat nu, je wilt hem niet aanrijden. Rustig blijven, beetje remmen en hopen dat hij blijft zitten.
Gelukkig konden we eromheen rijden en sprong hij de andere kant op. Poef gelukkig!. In Naracoorte hebben we een rondleiding door de grotten gehad. Erg interessant met fossielen en wat stalagtieten/nieten. Na Naracoorte wachten de Grampians op ons. Ook dit is een erg mooi gebied. Dit gebied staat bekend om zijn mooie en lange wandelingen. De 1ste dag  gingen we na de Mac Kenzie waterval, prachtig. Een van de mooiste die ik gezien heb. Helaas konden we er niet zwemmen, dat was te gevaarlijk. We vervolgden onze weg naar het culturele centrum. We wilden de muurschilderingen zien van de aboriginals. Helaas ging deze tour niet, alleen op donderdag en vrijdag. Maar we konden het ook zelf doen met de auto, morgen op de terugweg naar Philip Island. We kregen eerst een film te zien over de aboriginals. Wat het doel van de film was, is me nog steeds niet duidelijk. We deden nog een wandeling door de" Gran Canyon". Natuurlijk niet de echte maar toch nog heel gaaf! We besloten na de camping te gaan, waar 14 leuke en lieve kangaroos op ons stonden te wachten. Ja deze liepen gewoon naast ons huisje! Vandaag gaat een lange dag worden. We beginnen met de pinnacle walk, 4,2 kilometer klimmen en klauteren over rotsen om uiteindelijk bij een prachtig uitzicht te komen. De foto's spreken voor zich. Op de terugweg kwamen we een groep oudere duitsers tegen. De oudste was 92 jaar en de jongste rond de 80. We vonden het onverantwoord dat ze zouden doorlopen want zelfs voor ons was het al redelijk zwaar. Maar goed misschien hebben ze wel een hele goede conditie, we zullen het nooit te weten komen. Vervolgens gingen we dus langs de rotsschildering van de aboriginals. Het was er uiteindelijk maar 1 en heel veel indruk maakte het niet maar we hebben het toch gezien. Je kan niet in Australië zijn geweest zonder een tekening van de aboriginals te hebben gezien. Vervolgens kwam er die middag nog de elle lange rit naar phillip island, die door al het verkeer en de weg werkzaamheden langer duurde dan gehoopt. S avonds deden we dan ook niets meer en waren we kapot. De volgende dag gingen we het eiland verkennen. We begonnen bij nobbies centre, hier kon je walrussen spotten. Helaas waren deze er niet, die had ik graag willen zien. Vervolgens door naar het Gran Prix circuit, nee geen Max Verstappen helaas. Dit was het circuit van de motor gran prix. We kochten een ticket om de baan te kunnen zien, nou dat stelde niet veel voor. Je mocht niet eens de baan op, alleen van een afstand bekijken dus dat was erg jammer. S middags gingen we naar Churchill eiland. Dit is een oud middel eeuw dorpje. Je kon de klederdracht en de huizen van toen bewonderen. Verder hebben we koeien gemelkt, schapen geschoren en de zweep beoefend. Lieke was de beste zweep werper, die had het zo onder de knie. Mij ging het helaas wat minder af. S avonds kwam het leukste van de hele dag de pinguin parade. Rond half 9 kwamen de pinguins uit de zee richting het strand om daar een heilzaam onderkomen te zoeken. Echt prachtig om te zíen. Al die kleine pinguins  achter elkaar of in groepjes waggelend. De volgende dag kwam de lange terug reis naar Melbourne. Officieel 1,5 uur in werkelijkheid 3 uur. Gelukkig alles goed gegaan. Auto ingeleverd en wachten op de vlucht naar Adelaide. Deze verhalen komen de volgende keer, doedels.