Save travels Mate, Cairns en de camper

Aangekomen in Cairns, we arriveerde om 23.45 uur bij het hostel. Gesloten deuren! Wat krijgen we nu, ze waren op de hoogte dat we rond dit tijdstip zouden arriveren. Er stond een lullig bordje met wie we moesten bellen, echter konden we het telefoon nummer niet lezen. Tsja dan maar kloppen. Gelukkig waren er nog 2 duitsers wakker en maakten voor ons de deur open. Op dat zelfde moment kwam de eigenaar en kregen we een kamer. Die dag erna alleen maar regen. We verdiepte ons in de campervan, in de omgeving en brachten de dag pratend en kaartent door met 3 duitsers. We deden boodschappen bij Coles ( een soort jumbo) en haalde met z'n alle pizza bij domino's (5 dollar pizza!) De dag erna liepen we richting de kust en boekte een dagtrip naar het greatbarrierreef voor morgen! Eindelijk!! Hier kijk ik de hele reis al naar uit. We gingen nog met Xava en Denise naar de Botanisch tuinen en deden lekker rustig aan. Bloedje heet hier.

Today is THE day! Om 7.30 uur vertrokken we lopend naar de haven. Met een omweg en flink door stappen kwamen we om 8.00 uur aan. Inchecken en iedereen kreeg een safety nummer. Wij waren 63 en 64. Dit was zeer belangrijk want als ze vragen iedereen op de boot na het snorkelen naar hun safety number. Pas als ze iedereen hebben vertrekken ze. Goed systeem. We kregen ons stinger wetsuit, flippers en snorkels en op de heenweg naar de 1e snorkelplek kregen we instructies. 1 vuist in de lucht als je hulp nodig had en opgepikt moest worden door de boot en 2 handen zwaaien als je zeer ernstig in nood was. Ik heb nog steeds een gots gruwelijke hekel aan boten, het was na 1 primatour alsnog 1.5 uur meekijken met de horizon en aftellen wanneer we het water in mochten.

We arriveerde op de 1e snorkelplek, het norman reef. Hup stinger wetsuit aan ( zeer belangrijk aangezien er tijdens dit seizoen giftige kwallen rondzwemmen), flippers, snorkel en go! Of toch niet.... Dominique zat op de rand van de boot en vond het ineens toch wel heel eng. Gelukkig was daar de reddende engel Adam die een van de snorkelinstructrices stuurde. Dominique nam de reddingsboei vast en hup daar ging ze! Een paar minuten later waren we helemaal gewend. Ongelooflijk wat een onderwater wereld. Zo'n 20 meter diep met heel veel koraal en kleine vissen. In het begin weet je niet waar je moet kijken. Na een half uurtje in het water spotte Dominique een schildpad. Wauw dit is toch wel het ultieme snorkelmoment. We zwommen en doken met hem mee en zagen hoe hij een kwal eet. Na een uur in het water was het lunch tijd. We vaarde ondertussen naar de 2e plek. Weer dezelfde routine rn sprongen het water in. Wat een joekels van een vissen hier! We zagen 8 parrotfishes, barracuda's en een black tip reef shark lag op de bodem. Al met al een van de hoogtepunten deze reis. Na nog een primatour sliepen we bijna de hele bootreis terug. Morgen begint het volgende avontuur dan gaan we op pad met de camper.

8 januari om stipt 10.00 uur stonden we bij het verhuurbedrijf. We hadden al 2x het instructiefipmpje bekeken en maar goed ook. Je krijgt de papieren en moet zelf alles uitzoeken, er loopt niemand een rondje met je langs de auto. De altijd oplettende Dominique zag al een paar puntjes en regelde dat met het bedrijf. Ook kregen we na vragen een live instructie waar alles zit en waar je op moet letten. Daarna was het zover, ik had de eer om als eerste te rijden. Hartstikke zenuwachtig zaten we daar met zijn tweetjes. Links rijden.. rechts kijken.. korte bocht... richting aan.. oops dat waren de ruitenwissers. Al met al ging het niet slecht. We deden grote boodschappen bij Coles en gingen op pad een stukje naar het Noorden. Met meteen als klap op de vuurpijl 10 rotondes. Na een reis van 2 uur kwamen in het einde van de middag aan bij onze camping midden in het Daintree national park. We hadden nog lasagna van gisteren hoefde niet te koken. Waar we wel al snel achter kwamen is dat DEET (anti-muggenspul) van levensbelang is. We hadden een bloedhete nacht en sliepen met de achterklep een stukje open.

De dag erna deden we een rainforrest walk van 3 km. Pittig omhoog, maar goed te doen. We spotten spinnen, heel veel vogels die hele andere geluiden maken dan in Nederland en kwamen bijna onder een tak wat afbrak van de boom. Overal zie je bordjes langs de weg met "Crossing cassowarie" dit is een soort struisvogel in het zwart met een rood/blauw hoofd met een soort harde hanenkam. Je ziet ze niet vaak, maar wij hadden het geluk dat we hem achter een auto zagen en erna een stukje in het rainforrest. Wat een prachtige dieren. We besloten nog een jungle boardwalk te doen en naar een look out point te rijden, wel oke allemaal. De grootste uitdaging is hier rijden. We hebben het geluk hier heel veel kleine bergweggetjes te rijden, wat best een uitdaging is met een 5 meter lang en 2.7 meter hoog bakbeest. Ook hebben we de neiging teveel aan de linkerkant van de weg te rijden. Dit zorgde voor nogal samen geknepen billen met de nodige kreten kijk uit! Naar rechts! En pas op! Na deze inspanning bekeken we een strandje en namen we een duik in een swimming hole. Dit zijn zoet water beekjes die veilig zijn om in te zwemmen. Op zo'n moment is het fijn een camper te hebben waar je je in kan omkleden. Na een lekker eigen gemaakt maaltje en wat kaarten was het bedtijd. Die nacht viel het water met bakken uit de hemel. Het enige waar ik me zorgen over maakte was over de wegen. Regelmatig zie je naast de wegen staan "floodroad" of "road subjected to flooding" en dat met een indicatie bordje ernaast hoe hoog het water is. Ik wilde de volgende dag zo snel mogelijk weg voordat we daar opgesloten zouden zitten. Wat blijkt.. dit beetje regen is hier niks en zorgen gemaakt om niks. We reden naar het kustplaatsje Port Douglas zagen we het 4 miles beach en gingen we naar een Wild Zoo. Vooral heel veel vogels te zien, maar ook kangaroos, krokodillen en pelikanen. Erna nog door naar Kuranda waar je met een trein een scenic route kon maken. 70 dollar pp ja daaaag. We besloten naar 2 watervallen te gaan en terug te rijden naar Cairns voor te overnachten. De campings bevallen goed, al zit er soms een "tokkiecamping" bij. Achja niet echt overlast van.

We zijn elke dag tussen half 7 en half 8 wakker en gaan vroeg op pad. We reden wederom in de regen naar de babinda boulders. Enorme keien in een rivier. Het verhaal gaat over 2 aboriginal stammen. Een jongen en meisje van verschillende stammen worden verliefd op elkaar terwijl zij al met een andere oudere man getrouwd is. Ze gaan er samen vandoor maar woorden gepakt. De jongen gaat terug naar zijn stam en zij springt van de rotsen in het water om te ontsnappen. Dit overleefd ze niet. Ze zeggen dat je soms haar geschreeuw nog hoort en dat meerdere jongen mannen het loodje hebben gelegd. Aangekomen bij de josephine waterfalls besluiten we om om te draaien. Het regende en hadden geen zin om een duik te nemen. We besloten een bergrit te rijden naar Yungaburra waar we 2 nachten verblijven

We besloten het de volgende dag lekker rustig aan te doen. We bezochten Malanda waar we 2 korte wandelingen deden. Hier spotte we een  soort "dragon" hoe ze het hier noemen. Volgens mij was het een soort kameleon? Of kruising met een leguaan? Geen idee haha. We zagen overal schildpadjes zwemmen en gebuikte de wifi van het toerist info point om the blacklist te downloaden op netflix. We maakte een ritje naar het tineroo lake, aten hier een lunch en hadden eigenlijk geen zin om te kajakken. De rest van de middag spendeerde we in het zwembad, deden een dutje en genoten van de rust.

Vandaag een druk programma. We hadden ergens gelezen dat je platypussen kunt spotten.. uhm... wat??? Het zijn dus vogelbekdieren. Zo'n dier met een lange platte snuit ja. Samen met de ranger liepen we richting het meer waar we er in totaal zo'n 4 of 5 hebben gezien. Wat een rare dieren, ik had ze groter verwacht. Groter dan 25 tot 30 cm worden ze niet en ze eten 16 uur per dag, ook komen ze maar heel even 5 sec boven en duiken dan weer naar onder. We reden hierna het waterfall circuit waar je 3 watervallen kon zien en evt in kon zwemmen. Erg leuk om te zien. We reden nog naar the Ma:Mu skywalk Waar je een mooi uitzicht zou hebben over the atherton tablelands (bergen). Het viel helaas een beetje tegen.. of zijn we inmiddels te verwend met prachtige uitzichten? Op weer naar de josephine waterfalls. De zon scheen! En wat zijn we blij met onze camper. Je hebt alles bij de hand en kunt je zo effe snel omkleden. Na een pittig stukje lopen kwamen waren we er eindelijk. Het water was rete koud! Dominique gleed uit over een paar stenen en stoten flink haar been, geluk bij een ongeluk dat koude water. Meteen koelen. Na te zijn bekomen zwommen we een beetje rond en waren er natuurlijke rots glijbanen. Hartstikke leuk! Al is het wel een kunst om boven de komen. Na heerlijk te zijn afgekoeld reden we naar Etty Bay op advies van onze overbuurvrouw van de camping. Hier was echt het meest prachtige camping plaatsje. Direct aan het strand, met een lekker zonnetje en wat bomen voor de schaduw. We genoten van onze rijst met spagetti saus  (tsja dat hadden we over) en ging al vroeg het licht uit. Morgen vertrekken we naar Townsville.